Düşününce attığımız her adım hayatımızı biraz daha komplike hale getirmekten başka bi işe yaramıyor. Temelde istediğimiz, ulaşmaya çalıştığımız şey mutlu olmak di mi? Bir çok kez de ona ulaşıyoruz, tek yapmamız gereken herşeyi stabil hale getirmek, ama yok durmayıp o anki durumumuzdan memnun olamıyor ve durmak yerine yürümeye devam etmek istiyoruz. Bunun sebebinin zaman olduğuna inanıyorum. Zaman denilen kavramın sürekliliği bizimde ona ayak uydurup sabit diil, durulamayan varlıklar olmamıza sebep oluyor. Bir ihtimalde bu bizi mutlu eden şeylerin aslında bu süreklilik olması olabilir. Hangisi olduğu önemsiz, anlatmak istediğim niye koşup duruyorum durup dinlenmek varken, onu cevaplamak lazım.
No comments:
Post a Comment